- Για την εξάπλωση των ποικίλλων
αιρετικών Προτεσταντικών παραφυάδων και Παπικών στην Αφρική, οι οποίοι
μεταφέρουν και διδάσκουν αλλοιωμένο το Ευαγγέλιο και παραμορφωμένο τον Χριστό.
Ο Χριστιανισμός και ο Χριστός δεν είναι αυτός που κηρύττουν οι αιρετικοί. Δεν είναι αυτός ο Χριστός του Ευαγγελίου. Ο Χριστός του Ευαγγελίου, ο Θεάνθρωπος, ο αναμάρτητος, ο σταυρωθείς και αναστάς Κύριος Ιησούς Χριστός, που έζησαν και εγνώρισαν οι άγιοι Απόστολοι και εβίωσε η πρώτη Εκκλησία είναι μόνο Αυτός που βιώνει και διδάσκει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Γιατί μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η συνέχεια της πρώτης Εκκλησίας του Χριστού, της Πεντηκοστής.
Ο Χριστός που διδάσκεται και εξαπλώνεται στα έθνη μέσω των αιρετικών συκοφαντείται και ντροπιάζεται αντί να δοξάζεται. Και οι λαοί που θέλουν να γνωρίσουν και να βιώσουν τον αληθινό Θεό, ερωτούν. Αυτός είναι ο Χριστός; Του πλουτισμού, της κοσμικής δύναμης, της δόξης των ηδονών και των απολαύσεων του συμφέροντος; Και απογοητευμένοι ψάχνουν να βρουν το πρόσωπο Εκείνου. Ψάχνουν να βρουν τα ιδανικά του αγιασμού και της θέωσης που Εκείνος υποσχέθηκε. Γι’αυτό αναζητούν την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.
-
Για την έλλειψη συνεργών και
συνεργατών.
Ο Επίσκοπος Μαδαγασκάρης, όπως και άλλοι μητροπολίτες και ιεραπόστολοι, είναι μόνος και προσκαλεί συνεργάτες. Θα βρεθούν συνεργάτες; Να συμπορευθούν μαζί του και να τον βοηθήσουν στα ιεραποστολικά του έργα και στην εξάπλωση της Ορθοδοξίας.
Συμπάσχοντες με τον Επίσκοπο κ. Ιγνάτιο, ευχόμεθα ο Θεός να αναδείξει εργάτες στον αμπελώνα του.
ΙΕΡΑ ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗΣ
Του Θεοφ. Επισκόπου κ. Ιγνατίου
Αγαπητά Κύριε Πρόεδρε και μέλη της Ορθοδ. Εξωτερικής Ιεραποστολής.
Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε!
Αισθάνομαι ιδιαίτερη χαρά που επικοινωνώ μαζί σας και μου δίδετε η ευκαιρία να σας μεταφέρω την ευλογία του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου κ.κ. Θεοδώρου και να σας ενημερώσω δια την πρόοδο του ιεραποστολικού και φιλανθρωπικού έργου εις την μακρινή Μαδαγασκάρη. Ας είναι ευλογημένο και δοξασμένο το όνομα του Θεού για ό,τι οικονομεί και ό,τι παραχωρεί η Θεία Του πρόνοια. Από την μακράν πείρα εις τον ιεραποστολικό αμπελώνα της Ινδίας συμπέρανα ότι κάθε καλό έργο προηγούνται ο πόνος, η θλίψη, η αγωνία και παντός είδους σε προβλήματα. Μετά από όλα αυτά ακολουθούν οι καρποί της χαράς και της ικανοποιήσεως διότι και άλλες ψυχές γνώρισαν τον αληθινό Θεό, και έγιναν παιδιά του Θεού κατά χάριν και κατ’επέκτασιν κληρονόμοι της βασιλείας του Θεού. Αυτό ήταν και είναι το όνειρο μας και η επιθυμία μας. Να πορευθούμε εις τα έθνη να κηρύξουμε με τις πτωχές μας δυνάμεις το Ευαγγέλιο της Βασιλείας του Θεού να γνωρίσουν οι άνθρωποι την αλήθεια και αν μεν είναι ειδωλολάτρες να βγουν από το σκοτάδι της ειδωλολατρίας, εάν δε είναι προτεστάντες διαφόρων υποχρεώσεων, να διακρίνουν και πάλι την αλήθεια από το ψεύδος.
Θλίβομαι όταν πολλές φορές επισκέπτομαι τα απομακρυσμένα χωριά όπου υπάρχουν χριστιανοί και βλέπω προτεσταντικές εκκλησίες και στα πιο μικρά χωριά. Τότε πολλές σκέψεις περνούν από το μυαλό μου γιατί και εμείς οι Ορθόδοξοι να μην έχουμε την διάθεση αυτή της Ιεραποστολής να τρέξουμε εις «Πάντα τα έθνη», να διδάξουμε την αλήθεια στους ανθρώπους- την αληθινή θρησκεία- να γίνουν παιδιά κατά χάριν του αληθινού Θεού, αλλά αφήνουμε τους προτεστάντες και κερδίζουν τις αγνές αυτές ψυχές;
Γέμισαν οι χώρες αυτές προτεσταντισμό και με πολλές άλλες παραφυάδες με αποτέλεσμα η Ορθοδοξία να είναι τελείως άγνωστη στους λαούς αυτούς.
Το «διαβάς εις Μακεδονία» είναι πάντα επίκαιρο και διαχρονικό. Πριν 2 μήνες λάβαμε ένα γράμμα, το οποίο μας το έφεραν δύο άτομα από ένα χωριό 5 ώρες μακριά. Με το γράμμα αυτό μας καλούσαν να πάμε στο χωριό αυτό να τους διδάξουμε την Ορθοδοξία που μόλις είχαν ακούσει ότι υπάρχει η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Την άλλη μέρα κιόλας το αυτοκίνητο της Ιεραποστολής διέσχιζε τα δάση και ανεβοκατέβαινε τους άσχημους χωματόδρομους αγκομαχώντας να φθάσει στο χωριό όπου μας καλούσαν να τους διδάξουμε την Ορθοδοξία. Λίγο πριν να φθάσουμε στο χωριό, μια μικρή αντιπροσωπεία μας περίμενε για να μας υποδεχθεί με τα τοπικά τους έθιμα. Ήταν πολύ συγκινητικός ο τρόπος της υποδοχής, με λουλούδια και τοπικά τραγούδια.
Όταν φθάσαμε στο χωριό, οι άνθρωποι άλλοι στους δρόμους και άλλοι στα παράθυρα των σπιτιών τους μας περίμεναν με πολλή χαρά διότι δεν περίμεναν να ανταποκριθούμε τόσο γρήγορα στο αίτημά τους.
Γρήγορα μαζεύτηκε όλο το χωριό που ήταν δύσκολο να γίνει η κατήχηση σε κάποιο κλειστό χώρο και έτσι αναγκάστηκε κι έγινε υπαίθρια.
Αφού τους μιλήσαμε γενικά τι είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, στο τέλος τους μοιράσαμε γλυκίσματα με πολλή δυσκολία, λόγω του πλήθους που είχε συγκεντρωθεί, σταυρούς- εικόνες πλαστικές και Καινές Διαθήκες.
Όλοι μας μείναμε, ικανοποιημένα από το άνοιγμα αυτό της πόρτας της Ορθοδόξου Εκκλησίας σε ένα νέο χωριό.
Τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι σπάνιες στις χώρες αυτές. Λείπουμε όμως εμείς.
Από τον περασμένο Ιούνιο λειτούργησε το σεμινάριο για υποψηφίους κληρικούς και κατηχητές. Το κτίριο αυτό το είχε ξεκινήσει ο Μακαριστός Κυρός Νεκτάριος αλλά δεν πρόφθασε να το δει τελειωμένο και να λειτουργεί.
Σαν κτήριο τελείωσε και λειτούργησε τον Ιούνιο. Το παρακολούθησαν 10 υποψήφιοι κληρικοί για τους οποίους η φοίτησης είναι τριετής και 25 λαικοί οι οποίοι θα γίνουν κατηχηταί στα χωριά τους, για τους οποίους η φοίτησης είναι τρίμηνη. Η φοίτησης για τους κατηχητές θα επαναλαμβάνετε κάθε τρείς μήνες λόγω των οικογενειακών τους υποχρεώσεων.
Πολύ συχνές είναι οι επισκέψεις μας στα χωριά όσο απομακρυσμένα κι αν είναι. Οι χριστιανοί μας περιμένουν με πολύ χαρά. Ζητούν την αγάπη μας, την κατήχησή μας, την συμπαράστασή μας, δεν πρέπει να τους τα στερήσουμε.
Στο τέλος αφού τελειώσουν όλα τα πνευματικά μας καθήκοντα, συμπληρώνουμε την επίσκεψή μας παραθέτοντας μεσημεριανό φαγητό για όλους μικρούς και μεγάλους, χριστιανούς και μη χριστιανούς.
Η υπόσχεσή μας είναι δεδομένη ότι θα ξαναπάμε. Το πιστεύουμε όλοι μας και το εννοούμε. Με την ειλικρίνειά μας και την αγάπη μας κερδίζουμε τις ψυχές αυτές για τις οποίες ο Χριστός απέθανε.
Πριν λίγους μήνες κάναμε κι αρκετές βαπτίσεις σε διάφορα χωριά. Οι ιερείς και κατηχητές από πολλούς μήνες πριν είχαν προετοιμάσει τους κατηχουμένους και όταν συμπληρώθηκε ο χρόνος της κατηχήσεως έγιναν οι βαπτίσεις και οι γάμοι.
Όσο αφορά στο φιλανθρωπικό έργο, κι αυτό σιγά σιγά αναπτύσσεται. Δύο νέα σχολεία τελείωσαν και ήδη άρχισαν να λειτουργούν. Ένα νέο σχολείο σε μια μακρινή περιοχή, 500 χλμ. Μακριά από την πρωτεύουσα άρχισε την ανοικοδόμηση του. Στην περιοχή αυτή υπάρχει ορθόδοξος ναός και στον ίδιο χώρο θα κτισθεί και το σχολείο.
Δύο νέα σπίτια κτίζονται κοντά στο επισκοπείο για να μείνουν δύο ιερείς με τις οικογένειές τους που δεν έχουν σπίτια. Είναι κι αυτά σχεδόν έτοιμα. Επίσης σε οικόπεδο της Ιεραποστολής ετοιμάσθηκε ο χώρος για την ανέγερση ενός γηροκομείου. Τα σχέδια είναι έτοιμα από τον κ.Ν.Φουρνάρη ο οποίος επισκέφθηκε την Ιεραποστολή μαζί με την σύζυγό του και μας έκανε πολλά σχέδια Ι.Ναών και ιδρυμάτων. Ήδη άρχισε η διαδικασία για την άδεια οικοδομής.
Φέτος είχαμε την ευλογία της επισκέψεως εθελοντών (κληρικών και λαϊκών) από την Ελλάδα, οι οποίοι μας εβοήθησαν πάρα πολύ στο ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό έργο. Ο π.Παύλος Δημητρακόπουλος από την Θεσσαλονίκη μαζί με τον π.Σάββα από την Μονή Φιλοθέου δίδαξαν στο σεμινάριο και επισκέφθηκαν διάφορα χωριά.
Η κυρία Ελένη Καπιδάκη, θεολόγος, παρέμεινε επί ένα τρίμηνο και πρόσφερε τις υπηρεσίες της διδάσκοντας στο σεμινάριο των ιερέων κάνοντας παράλληλα κι άλλες εργασίες στην Ιεραποστολή.
Οι δύο αδελφές προϊσταμένες (συνταξιούχες) του Ευαγγελισμού, Χρυσούλα Νικολαίδου και Μαρία Κοκκίνη παρέμειναν επίσης επί ένα τρίμηνο στην Ιεραποστολή προσφέροντας παράλληλα με άλλες εργασίες και ιατρικές βοήθειες, εξασκώντας ξανά το παλιό τους διακόνημα.
Οι ιατρικές γνώσεις βοηθούν πάντα πολύ τους ανθρώπους στις χώρες αυτές διότι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη και από μία ασπιρίνη.
Η υπάρχουσα κλινική με το παθολογικό-οδοντιατρικό και το οφθαλμολογικό τμήμα εξυπηρετεί τους ασθενείς της γύρω περιοχής εξετάζοντάς τους και δίδοντας τα φάρμακά τους δωρεάν.
Ας ευχηθούμε ο Θεός να ευλογεί το έργο της Εκκλησίας (ιεραποστολικό και φιλανθρωπικό), να γνωρίζουν περισσότεροι άνθρωποι την αλήθεια του Ευαγγελίου, να σώζονται αλλά και να δοξάζεται το όνομα του Θεού από όλους τους ανθρώπους.
Είθε ο Κύριος να εκβάλλει περισσοτέρους εργάτες εις τον αμπελώνα Του.
Με σεβασμό
† ο Επίσκοπος Ιγνάτιος
Μικρό σχόλιο : Ο πόνος, η θλίψη και οι αγωνίες του Επισκόπου είναι και δικές μας. Συμπάσχουμε και συμπονούμε: